In deze schildercursus houd je je bezig met door jezelf gekozen 'plekken': van de skyline van New York tot het klinkerpatroon in je achtertuin.
Ada Duker geeft geen les in de strikte zin van het woord; bij haar geen lessen over techniek, materialen, kleur en perspectief. Het gaat haar erom dat de cursisten, die al enige schilder-ervaring hebben, hun eigen werkproces op gang leren brengen en draaiende te houden. Ze gooit haar cursisten in het diepe aan de hand van een (liefst eigen) foto van een plek waar ze van houden, een speciale herinnering aan hebben of die ze gewoon mooi vinden. Kijken en in taal uitdrukken wat er te zien is op de foto, zijn belangrijk om de essentie ervan te doorgronden. Aan de hand van boeken van andere kunstenaars laat ze zien hoe het ook kan, dat álles kan, dat niets gek of 'lelijk' is. Het belangrijkst is dat er een prettige sfeer van onderlinge waardering is in de groep, waarin iedereen zich veilig voelt om ondanks alle twijfels met de billen bloot te gaan.
Opleiding en meer
Ada heeft Academie Minerva gevolgd, met afstudeerrichting schilderen. Naast schilderen houdt ze ook van fotografie, en werkt ze als vertaler Italiaans. De opdracht om een Morandi-catalogus te vertalen sloeg een mooie brug tussen haar twee vakgebieden. Schilderen is trouwens eigenlijk ook een vorm van vertalen; het transformeren van een ‘gegeven’ in een persoonlijk beeld.
Favorieten/inspiratie
Op de tafel in het cursuslokaal liggen altijd een paar favoriete boeken, waarin veel te ontdekken valt over schilderen, omgaan met verf en waarnemen. Van Rinke Nijburg, Peter Doig, Luc Tuymans en natuurlijk Morandi.
Ik ben heel vaak trots op mijn cursisten! Bijvoorbeeld als ik hun durf en voortvarendheid zie, als ik ze werkstress en privé-perikelen zie vergeten zodra de eerste streek op papier is gezet.