Neshama: de nieuwe kinderwijkdichter!

Onlangs is Neshama Staring uitgeroepen tot de nieuwe kinderwijkdichter van de Korrewegwijk. Ze neemt het stokje over van Willemijn van de Walle, die de afgelopen drie jaar de verhalen van deze wijk heeft verteld door middel van poëzie. Het doel: de verhalen van de wijk vertalen naar gedichten en zo mensen te verbinden door middel van cultuur.

“We kunnen Spoorgroen nog makkelijk redden – en onze toekomst.’’ Met deze wijze woorden sluit de nieuwe wijkdichter van de Korrewegwijk haar gedicht af. De kinderwijkdichter, welteverstaan. De 10-jarige Neshama staat tegenover tientallen wijkbewoners die aandachtig naar haar hebben geluisterd. Een luid applaus volgt. En dat is niet voor niets. Het is namelijk nogal een prestatie: op je tiende uitgeroepen worden tot kinderwijkdichter. Sterker nog: momenteel schrijft het jeugdige talent ook nog eens aan twee boeken én een musical.  ‘’Ik ben dan wel jong, maar schrijven doe ik al heel lang. Op papier kan ik helemaal losgaan en tijd en ruimte zelf vormgeven,’’ vertelt ze enthousiast.

Klein stapje terug in de tijd. Zo’n drie jaar geleden werd schrijver en theatermaker Willemijn van de Walle de wijkdichter van de Korrewegwijk en De Hoogte. Door middel van dichtclubs, optredens en het speciale decembergedicht langs de deuren bracht ze poëzie naar de wijk. ‘’Ik wilde iets teruggeven aan de wijk waar ik al jaren met zoveel liefde woon. De verhalen van de bewoners zijn even talrijk als bijzonder, die verdienen een podium door middel van poëzie. Dat klinkt voor mensen soms als ingewikkeld, maar door de toegankelijkheid en eenvoud van woorden kan je het verhaal van de wijk vertellen,’’ legt Willemijn uit. 

Samen met Cultuurcoach Denise is ze op zoek gegaan naar een vervolg. De wens? Een nieuwe doelgroep aantrekken. Het idee? Een heuse kinderwijkdichter, die met een jonge en frisse blik naar de wijk kijkt. Die schrijft over onderwerpen die haar leeftijdsgenoten aangaan. Daarom organiseerde Willemijn onlangs een dichtworkshop voor kinderen uit de wijk. Ook Neshama nam deel. Ze schrijft dus al langer, maar specifiek dichten deed ze nog niet veel. Het enthousiasme ontstond ter plekke en de regels vloeiden al vlot uit haar pen. 

Enkele weken later staat ze haar gedicht voor te dragen aan de vele buurtbewoners, die zich hebben verzameld bij Spoorgroen. Een, de naam zegt het al, groenstrook die langs het spoor in De Hoogte loopt. Een plek waar buurtbewoners samen kunnen komen. De aandacht voor Neshama is dan ook groot. Maar of ze het spannend vindt? ‘’Nee hoor, ik heb wel vaker voor grotere groepen gestaan. En het is mijn passie, dus het gebeurt ook een soort van vanzelf,’’ zegt ze zelfverzekerd.

Het komende jaar mag Neshama de wijk intrekken en op zoek gaan naar verhalen. Ook zal ze optreden op Noorderzon of het speelfestival. Willemijn zal haar blijven coachen, maar ook haar eigen ding laten doen. ‘’Het is belangrijk dat ze de vrijheid voelt om te schrijven waar ze voor staat, over onderwerpen die haar aangaan. Zo kan ze een stem aan kinderen geven,’’ legt Willemijn uit. En die stem is nodig, vindt de betrokken Neshama. Er zijn volgens haar een hoop zaken in de wereld die meer aandacht verdienen. Het milieu staat bij haar op één. ‘’Sommige dingen zijn echt niet oké,’’ zegt ze stellig. ‘’Ik zie veel vervuiling in de wijk, van sigaretten op de grond tot blikjes in de vijver. Je moet je wijk schoonhouden in plaats van vuil maken.’’ Ze hoopt dat ze voor altijd mag blijven schrijven en aandacht kan vragen voor een groenere wereld. Niet per se met een wijzend vingertje, maar door het bespreekbaar te maken. ‘’Als je het milieu kapotmaakt, doe je dat niet alleen voor jezelf maar ook voor andere mensen. Ik hoop dat mensen door mijn gedichten meer om het milieu gaan denken. De wereld is namelijk van iedereen, laten we het samen mooi maken én houden.’’

Tekst en fotografie: Sebastiaan Rodenhuis